Inowrocław jest miastem, które łączy walory turystyczno-przyrodnicze oraz historyczne i kulturalne. Można tu aktywnie wypoczywać, uczestniczyć w szerokiej gamie imprez kulturalno-rozrywkowych, cieszyć się zielenią Solanek i podziwiać zabytki.

Inowrocław leży na Kujawach, które są historyczną dzielnicą Polski, usytuowaną między Notecią a Wisłą. Termin Kujawy po raz pierwszy zapisano w Bulli Gnieźnieńskiej papieża Innocentego II z 1136 roku, ale trwałe osadnictwo w tym regionie datuje się już od czasów neolitu. Kujawy są jedną z najstarszych dzielnic państwa polskiego, spełniającą znaczącą rolę już we wczesnym średniowieczu. W roku 1194 zostały wyodrębnione jako osobna domena Bolesława, syna Mieszka Starego. Do początku XIII wieku stolicą i głównym ośrodkiem kulturalnym regionu była Kruszwica. Kiedy Konrad Mazowiecki utworzył (ok. 1230) samodzielne księstwo dla swojego syna Kazimierza, zwanego Kujawskim, na stolicę księstwa obrano Inowrocław.

Najstarszym i najcenniejszym zabytkiem Inowrocławia jest romański kościół Imienia Najświętszej Maryi Panny przy ul. Biskupa Antoniego Laubitza 9. Świątynię wzniesiono zapewne w końcu XII wieku z fundacji księcia Leszka, wnuka Bolesława Krzywoustego. Orientowany, jednonawowy z zamkniętym absydą prezbiterium i dwuwieżowym masywem zachodnim, był największą bazyliką redukowaną (bez transeptu) w Europie środkowo-wschodniej.

Drugim inowrocławskim kościołem, który ma średniowieczny rodowód, jest późnogotycka fara pw. św. Mikołaja przy ul. Ks. Bogdana Gordona 4. To trzynawowa świątynia, która była wielokrotnie przebudowywana. Po olbrzymich zniszczeniach dokonanych w trakcie najazdu krzyżackiego w 1431 roku wzniesiona została właściwie od podstaw i dzisiaj nie wiadomo, jak wyglądała poprzednio, a zaznaczyć trzeba, że jej pierwotną fundację datuje się na połowę XIII wieku. W latach 1320-1321 odbywał się tutaj proces polsko-krzyżacki o Pomorze Gdańskie. W wyroku ogłoszonym przez arcybiskupa gnieźnieńskiego Janisława zakon krzyżacki został skazany na zwrot zagrabionych ziem i odszkodowanie pieniężne.

Kolejnym miejscem wartym odwiedzenia są Solanki. To kompleks kilku sanatoriów, monumentalnej tężni oraz wielki, rozbudowywany wciąż park, w którym można doskonale wypoczywać. Park Solankowy słynie z mnogości pomników. Zaraz obok muszli koncertowej znajduje się jeden z dwóch monumentów upamiętniających założyciela Solanek Zygmunta Wilkońskiego, drugi - będący formą przestrzenną z medalionem - stoi przed zakładem kąpieli borowinowych. Ozdobą głównego wejścia do parku jest pomnik pawia, pełniący jednocześnie rolę zegara słonecznego. Wśród zieleni parkowej można znaleźć też pomnik trzech gracji, przy których lubią się fotografować zwłaszcza panowie, Ziemowita i wiele innych. Park Solankowy ma powierzchnię około 85 hektarów i mieszczą się tu wszystkie obiekty uzdrowiskowe i sanatoria, tężnia, muszla koncertowa i tereny rekreacyjne, w tym m. in. korty tenisowe, park linowy, siłownia terenowa dla dorosłych i plac zabaw dla dzieci, minigolf i stoliki do gry w szachy. Na skraju parku jest także niedawno wyremontowany Teatr Letni z ławkami dla 1500 widzów. Solanki to jednak przede wszystkim rozległe skwery zieleni, zaciszne zakątki z pięknymi drzewami oraz zapierające dech w piersiach dywany kwiatowe i ogrody zapachowe.

Będąc w mieście warto spróbować dwóch wód uzdrowiska. „Jadwiga" pita w odpowiednich ilościach może doprowadzić do poprawy czynności wątroby i trzustki. „Inowrocławianka" zawiera znaczne ilości sodu, wapnia, magnezu, chlorków oraz jodków. Woda bogata w te składniki uzupełnia niedobór elektrolitów, jest zalecana osobom wykonującym duży wysiłek fizyczny, m.in. sportowcom. Potocznie nazywana jest wodą młodości.

W Polsce jest ich tylko kilka, w tym – jak to zwykło się mówić w stolicy Kujaw Zachodnich – ta najpiękniejsza w Inowrocławiu. Mowa o tężni uzdrowiskowej, czyli inhalatorium solankowym. Solanka spływa po gałązkach tarniny i dzięki temu ostatecznie odparowuje. W ten sposób wokół inhalatorium tworzy się aerozol służący profilaktyce i wspomaganiu leczenia schorzeń górnych dróg oddechowych, chorób tarczycy, schorzeń alergicznych skóry, obniżaniu poziomu ciśnienia tętniczego. Wytwarzaniu aerozolu solankowego sprzyja także kształt tężni – połączone wieloboki o długości 320 m. Inhalatorium to także doskonały plener wielu wydarzeń kulturalnych, w szczególności koncertów oraz miejsce na co dzień wykorzystywane do rekreacji. To w pobliżu tężni znajdują się: mini golf, park linowy, plac zabaw dla dzieci, siłownia terenowa i korty tenisowe.

Inowrocław jest więc uzdrowiskiem posiadającym szeroką ofertę dla odwiedzających go turystów. Miasto jest idealne by spędzić w nim wolny czas.